Dąb Bartek mężny to staruszek;
wspaniałym dziełem jest natury,
posiadającym swoją duszę,
lecz coraz słabszej jest postury.
Polskiego króla i Polaków
chronił pod swymi konarami;
i witał gości od Krzyżaków,
co w cieniach dębu spoczywali.
Zwierciadłem naszej jest historii;
choć blizn i ran ma bardzo wiele,
to dzisiaj może być spokojny,
gdyż wokół sami przyjaciele.
Dawno zapuścił swe korzenie
i już od wieków kraju strzeże,
tu na piastowskiej polskiej ziemi,
od Tatr i nizin po Wybrzeże.