Kochane lato – nie odchodź za rzekę,
za morze, ocean, za wody dalekie;
dni coraz krótsze, szarzeją chmury.
Kochane lato, nie odchodź za góry.
To nic, że czasem przynosisz burze,
pozostań z nami troszeczkę dłużej.
Jeśli się zgodzisz, to w każdy ranek
będę wyplatać dla ciebie wianek.
Ułożę nawet wierszyk w podzięce.
Kochane lato, nie odchodź więcej.
A gdybyś jednak odejść musiało,
wiedz, że nam będzie cię brakowało.
Już dziś tęsknimy za tobą, lato – ja, moja siostra, mama i tato.
Choć innym porom nie brak uroku,
tyś najpiękniejszą jest porą roku.
